www.iiiWe.com » هفت خوان تا اخذ پروانه اشتغال به کار مهندسی

 صفحه شخصی حمید رضا شجاعی   
 
نام و نام خانوادگی: حمید رضا شجاعی
استان: فارس - شهرستان: شیراز
رشته: کارشناسی ارشد عمران - پایه نظام مهندسی: سه
شغل:  مدیر دفتر فنی
شماره نظام مهندسی:  17-300-5064
تاریخ عضویت:  1389/01/06
 روزنوشت ها    
 

 هفت خوان تا اخذ پروانه اشتغال به کار مهندسی بخش عمومی

10

همان طور که دوستان در جریان هستند، آخرین دوره امتحانات نظام مهندسی، در تاریخ های 24 و 25 اسفند ماه 1391 برگزار شد. در راهنمای آزمونها، در وب سایت سازمان مسکن، عنوان شده بود که نتایج حدود 2 ماه کاری دیگر اعلام می شود. که با توجه به مقارن شدن ایام نوروز، نهایتا نتایج در هفته دوم خرداد ماه اعلام شد. اینکه چرا اعلام نتیجه هر آزمونی در مملکت ما تا این اندازه طولانی ست، خود حدیث دیگری ست.

بعد از اعلام نتایج در وب سایت وزارت مسکن، جهت پی گیری امور اخذ پروانه به سازمان نظام مهندسی مراجعه کردم. در نهایت ناباوری، شخصی که مسئول پاسخگویی بود، گفتند باید تا رسیدن نتایج به دست ما!!!!!!!!!! منتظر بمانید. پرسیدم مگر به اینترنت دسترسی ندارید؟ نتایج کی به دست شما می رسد؟ فرمودند حدود یک ماه دیگر!!! از آن یک ماه، بیش از 20 روز هم گذشته، اما هنوز نتایج به دست دوستان ما در سازمان نظام مهندسی ساختمان استان فارس نرسیده است.

در این خصوص چند پرسش در ذهن دارم که بر خلاف تمام مراجعات حضوری و مکاتبات غیر حضوری، تا کنون هرگز کسی پاسخگو نبوده است:


1. تا آنجایی که می بینم و می شنوم و می دانم، در سراسر دنیا - و صد البته در ممالک متمدن و مترقی - وب سایتهای سازمانها و شرکتها، جهت خدمت رسانی به مشتریان و مراجعه کنندگان راه اندازی می شوند. اما شوربختانه، در کشور ما، داشتن وب سایت، بعد از جنبه تبلیغاتی و شاید اجباری بودن برای برخی سازمانها، جنبه هرچه بیشتر آزار رساندن به مراجعه کنندگان را ایفا می کنند. چگونه؟ تا به سازمان یا اداره ای مراجعه می کنید و پرسشی دارید، فورا می گویند به وب سایت ما مراجعه کنید. خب خواهر، اگه اینطور باشد که به فرض محال، شما خدمات خود را از طریق وب سایتتان ارائه بفرمایید که دیگر نیازی به حضور شما پشت آن میز نیست. از طرفی، مگر یک جمله در مورد تاریخ فلان مسئله پاسخ دادن، چند ژول انرژی از شما صرف می کند که امتناع می کنید؟ چرا سعی دارید تمام نارسایی ها و کوتاهی های خود را بر سر وب سایتتان آوار کنید؟ شهامت داشته باشید و پاسخ مراجعه کنندگان خود را بدهید که تنها دلیل حضور شما در آن سازمان، همین مراجعه کنندگان هستند. دوستان ما در سازمان شیراز، هنوز مدارک را جهت صدور پروانه دریافت نمی کنند!!! چرا که نتایج به دستشان نرسیده است. به محض مراجعه هم می گویند: در وب سایتمان اعلام می کنیم. البته انصافا تا یک نفر از روی وب سایت وزارت، اسامی را یادداشت کند و پیاده از تهران خود را به شیراز برساند، زمان زیادی صرف می شود. چرا که ما در اواسط قرن 19 میلادی جاخوش کرده ایم. اما به عوض آن، هر روز به حافظ و سعدی و مولوی و خیام و چه و چه و چه که خودمان در آن هیچ نقشی نداشته ایم،می بالیم. وا اسفا.

2. به زحمت خودم را به مسئول صدور پروانه می رسانم. می پرسم: مگر طبق قانون نظام مهندسی، سازمان موظف نیست یک ماه پس از اعلام نتایج، نسبت به صدور پروانه اقدام کند؟ خدا وکیلی حدس می زنید چه جوابی شنیدم؟ محال است باور کنید. اما حقیقت مطلق و دردآوری ست که خدمتتان عرض می کنم:

خواهر عزیزمان، در حالیکه قیافه ی حق به جانبی به خود گرفته بودند و نگاهی عاقل اندر (...) فرمایش فرمودند: آن کتاب قانون قدیمی شده است. مگر ندیده اید که تاریخ آن 1374 است؟ والله از فرط تعجب و خشم، در جای خود میخکوب شدم. به ادامه دیالوگ ما دقت فرمایید:

گفتم: مگر شما بر اساس همین کتاب امتحان نگرفتید؟

گفتند: به هر حال آن کتاب چاپ قدیم است و باید به چاپ جدید مراجعه کنید.

گفتم: مگر این کتاب در سال 1391 تجدید چاپ نشده و جزء منابع آزمون معرفی نشده است؟

گفتند: نه، ببینید. قوانین آن کتاب قدیمی ست و ما طبق قوانین جدید عمل می کنیم.

گفتم: چرا این قوانین جدیدتان را منتشر نکرده و در اختیار عموم قرار نمی دهید؟

گفتند: با مسئول مربوطه تماس بگیرید ( در این لحظه من احساس حماقتی وصف ناشدنی، سراسر وجودم را فرا گرفت). ادامه دادم:

اگر من به عنوان عضوی از سازمان، خطایی مرتکب شوم، بر اساس کدام قانون، خطای مرا بررسی می کنید؟

گفتند: قانون نظام مهندسی.

گفتم: همان کتاب کوچک جلد سفید؟

گفتند: بعله.

گفتم: مگر شما نگفتید که این کتاب قدیمی ست؟

گفتند: آقا، وقت ما را بیش از این نگیرید. اگر سئوالی دارید، به آقای (...) مراجعه کنید.

انصافا فولاد هم جای من بود، از بین می رفت.

آیا در شهر و استان شما هم وضع به همین منوال است؟

3. پس از اینکه مدارک را تحویل می گیرند ( نقل از سال گذشته )، حداقل 6 ماه زمان لازم است تا پروانه صادر و به دست صاحب آن برسد. این زمان در بسیاری از موارد تا 9 ماه هم رسیده است، مشروط بر اینکه مدارک شما گم نشود. در این مورد بخصوص، مدرک زنده موجود است. آیا در شهر و استان شما هم وضع به همین منوال است؟

4. در شیراز، سهمیه های محاسبه و نظارت، در دو بخش از سال، موسوم به 6 ماهه اول و 6 ماهه دوم، گشوده می شوند. آیا این کوتاهی ها، جز برای این است که همکاران ما از سهمیه 6 ماهه اول و چه بسا دوم، باز بمانند؟ آیا در شهر و استان شما هم وضع به همین منوال است؟

5. پس از گذر از تمام مراحل فوق، تازه یک بار دیگر، در حوزه معاونت فنی و شهرسازی شهرداری شیراز، از مهندسان محاسب، امتحان دیگری گرفته می شود و پس از آن و طی یک پروژه عملی، توسط دو نفر، مهندس محاسب را مورد ارزیابی قرار می دهند و در پایان، تازه روال عادی بررسی محاسبات و دفترچه های محاسباتی آغاز می شود. آیا در شهر و استان شما هم وضع به همین منوال است؟

6. روزی، شخصی مادرش را سوار بر الاغی، به سمت بازار می برد. پرسیدند فلانی چه می کنی؟ گفت مادرم را برای فروش به بازار می برم. گفتند مگر کسی مادرش را می فروشد؟ گفت قیمتی می دهم که کسی نخرد.

متاسفانه شرایط کار در شیراز روز به روز سخت تر و سخت می شود، تا آنجا که دیگر کسی نتواند کار کند ( کار سالم ) و شاید در نهایت، هدف هم همین باشد. آنچنان گران می گویند که کسی نخرد. آیا در شهر و استان شما هم وضع به همین منوال است؟

دوشنبه 31 تیر 1392 ساعت 10:01  
 نظرات    
 
محمدحسین مسعودی 19:53 دوشنبه 31 تیر 1392
0
 محمدحسین مسعودی
مهندس شجاعی؛ سلام و خداقوت!
حق با شماست و مشکلاتی که فرمودید را هم ما در استان تهران تجربه نمودیم اما اگر بخواهیم بطور مطلق نگاه کنیم، باید بسیار بسیار تاسف بخوریم ولی اگر بطور نسبی نگاه کنیم و الان را با چند سال گذشته مقایسه کنیم واقعا باید خدا را شکر کنیم.
بهرحال بنده هم از وضعیت فعلی علی رغم پیشرفتهای حاصله(نسبت به گذشته) راضی نیستم و فکر میکنم کم کاری، ساختار ضعیف، عدم وجود نظام نامه استخدامی(برای جلوگیری از ورود افراد فاقد صلاحیت یا بدون کارایی به مشاغل سازمانها) و نهایتا عدم نظارت لازم بر عملکرد سازمانها از دلایل عمده مشکلات موجود و پیشرفت با سرعت پایین است.
محمد سمیعی 20:00 دوشنبه 31 تیر 1392
1
 محمد سمیعی
سلام
ما هم در اصفهان به همین درد دچاریم.هیچ کسی جواب درست نمیده.ای کاش از همان دیپلم رفته بودم سراغ شغل آزاد.
مهدی پناهی 22:01 دوشنبه 31 تیر 1392
1
 مهدی پناهی
سلام
متاسفانه برخی از مواردی که مطرح کردین واگیر عمومی تری دارد و در سایر جاها نیز دیده میشود. اینجا جهان سوم هست.
مرسی
پیمان شبستانی 22:44 دوشنبه 31 تیر 1392
1
 پیمان شبستانی
مهندس عزیز این فقط درد شما نیست
بنده امروز طی تماسی با نظام مهندسی گیلان همین داستان ها رو جویا شدم البته خوشبختانه با کمال آرامش خانم مربوطه بنده رو توجیه کردند! گفتن تا این اسامی نامه بشه بره زیر دست وزیر ایشون هم لطف کنن امضاش کنن و به ما ابلاغ بشه همینقدر طول میکشه و تاریخ 26 مرداد رو جهت اعلان اولیه گفتن!
بعدش پرسیدم خود چقدر بعد از اون مدت طول میکشه پروانه ما رو بدید لااقل نون خودمون رو دربیاریم گفت انشالا 6 الی 7 ماه بعدش!!!
پیرو همین داستان با یکی از مهندسای باسابقه صحبت میکردم گفت میری پیش آقای بوووووووق و مبلغ 50 تومان وجه بی ارزش مملکت میدی بهش پروانت رو 1 ماهه میده!!!!!!
شما جای بنده بودید چیکار میکردید؟؟؟؟؟؟؟؟؟
امیر یاشار فیلا 01:36 سه شنبه 1 مرداد 1392
4
 امیر یاشار فیلا
جانا، سخن از زبان ما می‌گویی ...

درجه‌ی تحمیق و حماقتِ موج‌زننده در این دستگاه عریض و طویل، که قرار بود خانه‌ی صنفی مهندسان باشد و شما در یادداشت خود به آن اشاره کرده‌اید، گاهی به‌راستی فراتر از حد تصور است؛
یکی از بنیادی‌ترین دلایلی که باعث شد من در سال 87 عطای کار کردن در نظام مهندسی را به لقایش ببخشم، همین جو حاکم بر نظام مهندسی‌ست که جناب‌عالی گوشه‌ای از آن را قلمی فرمودید.
رضا مهیاری 08:40 سه شنبه 1 مرداد 1392
4
 رضا مهیاری
آقای شجاعی عزیز صبر و تحمل شما در برخورد با این خانم خوبه ولی ستودنی نیست

پاشنه رو میکشیدی چشمهارو می بستی اون روی مهندسی عمران رو نشونش می دادی :)
پیمان شبستانی 20:23 سه شنبه 1 مرداد 1392
1
 پیمان شبستانی
مهندس مهیاری بعد عمری یه پروانه گرفته بنده خدا مثل خودم میخوای اونم از دستش بره :-D
مطلب کیانی زاد 09:54 چهارشنبه 2 مرداد 1392
0
 مطلب کیانی زاد
کاش من جای شما بودم در این صورت پاشنه ی کفشم رو بالا می کشیدم و چپم هام رو می بستم و اون روی مهندسی عمران رو نشونش می دادم و عطایش را به لقایش می بخشیدم و بووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووقققققققققققققققق !!!!!!!!!!!
رضا مهیاری 10:05 چهارشنبه 2 مرداد 1392
3
 رضا مهیاری
آقای شبستانی چرا باید پروانه از دستش بره؟ از کی و از چی باید ترسید؟
پیمان شبستانی 18:56 چهارشنبه 2 مرداد 1392
2
 پیمان شبستانی
والا این سیستمی که من میبینم اصلا صاحب نداره فردا دیدی گفتن شما اصلا آزمون ندادی چه برسه به قبولی!
دیدم که میگما !!!
پرونده دوستمو گمو گور کردن گفتن شما اصلا برای عضویت مدارک ندادی برو مزاحم ما نشو!!!
پرونده یکی از دوستان هم بعد از 4 ماه استعلام نشدن باز نامعلوم موند انداختن گردن دانشگاه گفتن اونا جواب رو به ما ندادن خدت برو به ما ربطی نداره این بنده خدا بعد چند فقره حرف بوووووووووق اصلا بیخیال نظام مهندسی شد!!!
اینجور جاییه نظام مهندسی گیلان !!!
حمید رضا شجاعی 20:54 چهارشنبه 2 مرداد 1392
2
 حمید رضا شجاعی
ابتدا از مدیریت این سایت به شدت سپاسگزارم و از همینجا، دستشان را به گرمی می فشارم تا با درج مطلب حقیر، باعث شدند احساس کنم حرفهایم توسط دیگر همکارانم شنیده می شود.
و پس از آن، از دوستان و همکارانی که وقت خود را صرف مطالعه و درج دیدگاه خود کردند، کمال تشکر و قدردانی را دارم.
ظاهرا مشکلاتی که بنده با آن دست به گریبان هستم، به نوعی سایر همکاران هم درگیر آنها هستند.
جناب آقای فیلا، کاملا با شما موافقم. اما متاسفانه، من کار و حرفه و رشته تحصیلم را با عشق، انتخاب کردم و امروز بعد از گذشت 12 سال، حقا به نتیجه ای رسیدم که جنابعالی 5 سال قبل، آنرا دریافتید. افسوس بر ما.
جناب رضا خان مهیاری، حق با شماست، روایت آن روز، کابوس هر شبم شده است و بارها خودم را سرزنش کرده ام که ای کاش لااقل، دادی، فریادی، بوقی زده بودم. شما درست می فرمایید. از ماست که بر ماست. اما آنچه البته به جایی نرسد فریاد است.
یقینا بحث ترس نیست. صحبت از "درجه ی تحمیق و حماقت موج زننده در این دستگاه عریض و طویل است که قرار بود خانه ی صنف مهندسان باشد".
گفت: بچه بزرگ کردم عصای دستم باشه، شده وبال گردنم.
آقایان انتظار دارند همه ساله، بنده و شما که به هیچ میز، اداره، سازمان، نهاد، بنیاد و مقامی متصل نیستیم، در مراسم انتخابات شرکت کنیم تا برای چند صباحی دیگر، بر مسند قدرت تکیه بزنند و برانند. اما وقتی پای حقوق اعضا به میان می آید، همان داستان کی بود؟ کی بود؟ من نبودم... است و افسوس.
بنده شخصا اعتقاد دارم در کشور ما، بی اهمیت ترین، بی ارزش ترین و حقیرترین چیزی که برای لگدمال شدن وجود دارد، وقت (عمر) انسانها هست و بس. و ما همچنان امیدواریم به روزهایی بهتر.
رضا مهیاری 00:08 پنجشنبه 3 مرداد 1392
1
 رضا مهیاری
حمیدرضای عزیز منظورم داد و فریاد نبود. چون وقتی داد و فریاد کنی به بی منطقی محکوم میشی ولی باید انقدر سماجت کنی و موی دماغ طرف بشی و البته کمی هم تن صدارو قلدر مآبانه تحویل طرف بدی که بفهمه با جملات "بیشتر وقت مارو نگیر" "برو پیش فلانی" "به ما مربوط نمیشه" و از این دست حرفهای صدتا یه غاز سعی نکنه شمارو دست به سر کنه. باید از لحظه ای که احساس میکنی میخوان بفرستن دنبال نخود سیاه تصمیم قطعی بگیری که باقیمانده روز رو همونجا بمونی و جا نزنی. باور کن نتیجه خوبی میگیری. متاسفانه ادارات مملکت ما اینجوریه و بازم متاسفم که محبورم چنین توصیه ها و تجربه های جهان سومی تحویل بدم
رضا مهیاری 00:14 پنجشنبه 3 مرداد 1392
2
 رضا مهیاری
از همین الان نامزدی خودم رو برای دوره بعدی انتخابات هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران اعلام میکنم. من یکبار نامزد انتخابات مجلس شورای اسلامی شدم. با اینحال هیچوقت سعی نکردم و حتی فکر هم نکردم که برم عضو هیئت مدیره سازمان بشم چون معتقد بودم و هستم که بهتر از من بسیار زیادند ولی متاسفانه کسانی رو توی هیئت مدیره سازمان دیدم و جلسه حضوری هم باهاشون داشتم که فقط میتونم بگم افسوس و صد افسوس. طرف توی جمله بندی های یومیه خودش هم مونده. یکی از همین آقایون در جلسه ای داشت راجع به موضوعی صحبت میکرد خدارو شاهد میگیرم که هنوز فرق مزایده و مناقصه رو نمیدونست و به کرات از کلمه مزایده بجای مناقصه استفاده میکرد. انقدر هی گفت "من" "من" "من" که تحمل جلسه برام به شدت سخت شده بود. خدا به خیر کنه
نیما محسون 08:14 پنجشنبه 3 مرداد 1392
0
 نیما محسون
حالا کجاشو دیدید؛ صبر کنید؛ متاسفانه وضع از این هم بدتر خواهد شد.
حمید رضا شجاعی 15:47 پنجشنبه 3 مرداد 1392
1
 حمید رضا شجاعی
با سلام مجدد خدمت دوستان و همکاران گرامی، بویژه جنابان محترم و مدیریت ارجمند iiiwe.
امروز اتفاقی رخ داد که برای من بسیار با ارزش و البته غیر منتظره بود.
امروز صبح، تماسی داشتم از سازمان نظام مهندسی شیراز. باورم نمی شد، اما مستقیما با آقای مهندس پوراسدی، از مدیران سازمان گفتگو کردم. نمی دانم ایشان از کاربران اینجا هستند یا خیر. اما به نوعی، از مطلبی که بنده نوشتم و به مدد دوستان بسیار عزیزم در iiiwe منتشر گردید، آگاهی کامل داشتند. در این گفتگوی تلفنی 10 دقیقه ای، ایشان ضمن پذیرش واقعیات موجود که به بخشی از آنها توسط بنده و سایر دوستان اشاره شد، عنوان کردند که شرایط فعلی، حاصل دستورالعملی ست که از طرف وزارت خانه ابلاغ شده است. البته ایشان گفتند که می دانند این مسئله منطقی نیست، اما از عهده ی سازمان هم خارج است و از این بابت و به خاطر تمام موارد دیگری که عنوان کرده ام، عذر خواهی کردند. ضمنا اضافه کردند که نقل این مطلب (اینکه طبق دستورالعمل وزارت خانه باید منتظر ارسال نتایج ماند)، به هیچ عنوان به قصد توجیح نیست. در ادامه قول مساعد دادند که پس از دریافت نتایج، در صدور پروانه، نهایت تلاش و همکاری خود را با همکاران خواهند داشت تا صدور پروانه در حداقل زمان ممکن انجام گردد.
خدا را شکر به هزاران دلیل.
یکی از دلایل اینکه مدیریت این سایت، لطف و عنایت داشتند تا صدای ما شنیده شود.
دیگری اینکه سرانجام، پس از سالها، یکی از مسئولان سازمان، قبل از هر چیز پذیرفتند که مشکل وجود دارد. چرا که تا کسی وجود مشکلی را قبول نداشته باشد، هرگز در صدد رفع آن نخواهد آمد. و گذشته از آن، وعده دادند تا نسبت به حل مشکلات اقدامی انجام گیرد.
امیدوارم که هر چه زودتر شاهد تحقق گفته این مدیر عزیز و مسئولیت پذیرمان باشیم.
رضا مهیاری 15:53 آدینه 4 مرداد 1392
1
 رضا مهیاری
در ابتدا از آقای مهندس پور اسدی بابت حس مسئولیت و تماسی که با شما گرفته شد تشکر میکنم.
اما این تماس حاوی نکاتی بوده که بهتره بهش توجه بشه

با حفظ شان و احترام آقای پور اسدی از ایشان میپرسم که اگه دستورالعملی صادر شده که منطقی نیست توضیح بفرمایید که چه اقداماتی در جهت مقابله با این دستورالعمل کرده اند و چه نتیجه ای گرفتند. چرا توپ رو توی زمین دیگران میندازید؟ اگر هم کاری از دستتون بر نیومده استعفا و اعلام عدم توانایی حل مشکل که دیگه منطقیه. بالاخره یا نمیتونید یا نمیذارند که در هر دوصورت خواهش میکنم این مقام رو رها کنید بذارید دیگران انجامش بدن. "از عهده سازمان خارج است" از اون جوابهایی است که همون کارمند خانم تحویل داده. بالاخره اون دستورالعمل قانونی هست یا نیست؟ دیگه معما که حل نمیکنید.

در قرارداد ترکمانچای قید شده بود که ما بخشی از سرزمینهارو واگذار کنیم سالی چند کرور خراج بدیم و چه و چه در عوض روسیه تعهد کرده بود که در مواقع جنگ "در حد توان به ایران کمک کنه". حالا کی باید این حد توان رو محاسبه کنه خدا میدونه. آقای اسدی اینکه فرمودید پس از دریافت نتایج نهایت تلاش و همکاری را خواهید کرد خیلی منو یاد قرارداد ترکمانچای میندازه. اگه واقعا این بخش دست شماست بفرمایید بعد از اعلام نتایج 15 روزه پروانه صادر میکنیم. بخدا هیچوقت نخواهید گفت. پس وعده سر خرمن ندید. نهایت تلاش و همکاری شما هم بماند برای خودتان.
راستی آقای مهندس پوراسدی نفرمودید با اون خانم که اینطور گستاخانه با همکار ما برخورد کردند چه کردید؟ بینی و بین الله یه تذکر خشک و خالی توام با مهربونی هم مارو قانع میکنه. شاید هم بخاطر ماه مبارک و روزه دار بودن ایشون محول کردید به بعد از ماه رمضان !!!!!!!!!!!!!!

آقای شجاعی از شما خواهش میکنم که به این تماس به هیچ عنوان اکتفا نکنید. پیگیر باشید و از حق خودتون محکم دفاع کنید. من توی تهران بدتر از این موارد رو داشتم. بخاطر تغییر یک قانون یک سال و نیم ارتقای من از دو به یک معلق موند ولی خدارو شاهد میگیرم چنان به پر و پای همشون پیچیدم که تعدادی از کارمندان سازمان نظام مهندسی ساختمان تهران هنوز منو به اسم و سماجت میشناسند. مسئول برگزاری دوره کلاسهای ارتقا رو از محل کارش اختصاصی کشوندم سازمان و همراه با کارمند سازمان چنان توی تنگنا گذاشتم که دیگه یادش نره برخورد با یه مهندس شرایط داره. پروانه من هم خارج از نوبت صادر و دودستی تقدیمم شد.
حمید رضا شجاعی 19:07 آدینه 4 مرداد 1392
1
 حمید رضا شجاعی
قربان کاملا حق با شماست، پنداری حق ستاندنی ست.
آقا چشم. از فردا پاشنه رو می کشم. می ریم ببینیم چی میشه. حداقل تلاشم رو می کنم.
رضا مهیاری 14:21 دوشنبه 7 مرداد 1392
0
 رضا مهیاری
قربان شما